body=[Geen afbeelding beschikbaar]

Petrus (Piet) Verstappen

Nuland 5 november 1903 - Nuland 26 oktober 1944 (40)

Wel gestorven, niet vergeten

Petrus 'Piet' Verstappen (5 november 1903-26 oktober 1944)

Petrus was de jongste zoon van Josephus Verstappen (Nuland 5 september 1866) en Maria van Venrooij (Nuland 11 september 1866). Josephus en Maria trouwden op 7 februari 1890 in Nuland. Behalve Petrus werden uit dit huwelijk vijf kinderen geboren. Piet Verstappen trouwde 14 september 1916 met Christina van Berne, dochter van Bertus van Berne en Maria 'Mie' van Gulick. Opvallend is dat twee broers van Piet - Willem en Johannes - met zussen van Christina trouwden. Willem huwde Johanna van Berne, terwijl Johannes met Adriana van Berne in het huwelijksbootje stapte. Petrus en Christina woonden aan de Rijksweg in Nuland. Aanvankelijk bewoonden ze het huis naast Hei en Wei, later verhuisden ze naar de overkant, naar de woning naast de huidige garage Slaats. Piet verdiende de kost als arbeider bij de margarinefabriek van Nederveen in Den Bosch. In zijn vrije tijd werkte hij bij de broer van Nederveen, die het 'kasteeltje' Hei en Wei bewoonde. Hij kon deze extra inkomsten goed gebruiken. Het onderhouden van een gezin met tien kinderen viel immers niet mee met alleen een fabrieksloon.	4
Menselijk schild Net als iedereen in Nuland wachtten Petrus, Christina en de kinderen in september 1944 gespannen de gebeurtenissen af. Was de bevrijding nabij, of zou het nog een tijdje duren? Kort na de luchtlandingen bij Nijmegen op 17 september verschenen in Nuland al regelmatig geallieerde verkenningseenheden. Zij kwamen uit de richting van Heesch. De Duitsers hadden zich al enigszins teruggetrokken richting Den Bosch, maar trokken eind september nog eenmaal op richting Heesch. Om zich tegen de geallieerden te beschermen gebruikten ze burgers als schild. Veel bewoners van de Rijksweg werden gedwongen voor de Duitsers uit te lopen. Zo ook de familie Verstappen. Christina - in Nuland meestal Stien genoemd - en negen van haar kinderen werden naar buiten gedirigeerd. Piet en één van de zoons waren niet thuis. Omdat het een flinke groep betrof, lukte het regelmatig mensen om aan de aandacht van de bezetters te ontsnappen en de groep te verlaten. Met negen kinderen viel dat echter niet mee, waardoor Christina pas bij Heesch kans zag met haar kroost te ontkomen. Ze zijn toen samen met anderen via Heesch-Vinkel naar de Coppensdijk gelopen. Omdat het aan de Rijksweg te gevaarlijk was geworden, verbleven ze enkele dagen bij familie Van Rooij. Op weg naar de Coppensdijk hadden ook Piet en zijn zoon zich bij het gezin gevoegd. Na ongeveer een week vertrokken ze weer richting Heesch-Vinkel. Daar verbleef het gezin tot eind oktober bij Laurens Gloudemans, die getrouwd was met Drika, de oudste zus van Piet. Op 26 oktober was de rust in Nuland weer enigszins teruggekeerd, zodat Piet en zijn gezin weer naar huis konden.	5
Ravage Thuisgekomen was de ravage groot. Er was veel kapot of verdwenen. Ramen en deuren ontbraken en ruiten gesneuveld. Vol goede moed begon het gezin met opruimen. Tot Piet plotseling op een landmijn stapte. Zwaar gewond werd hij per militaire ambulance naar het noodhospitaal in het patersklooster - tegenwoordig AZC Rosmalen - vervoerd. Piet had zware verwondingen opgelopen aan een voet en zijn onderlichaam. Tot in het noodhospitaal mocht zijn vrouw mee, maar toen de ernst van de verwondingen duidelijk werd, vertrok Piet in allerijl naar een ziekenhuis. Welk ziekenhuis wist op dat moment niemand. Twee dagen lang is Christina met buurjongen Mari Voets op zoek geweest naar het ziekenhuis waar Piet was opgenomen. Christina heeft haar man echter niet meer levend gezien. Terwijl zij alle ziekenhuizen in de omgeving bezocht, waren mensen uit Grave naar Nuland gekomen om de familie te vertellen dat Piet op 26 oktober was overleden. De oudste zoon Marinus - op dat moment vijftien jaar - heeft toen geregeld dat een pater van het klooster het aan zijn moeder zou vertellen. Piet werd in eerste instantie begraven in Grave, waar ze veel steun kregen van de plaatselijke deken. Na een verblijf van enkele weken bij een broer van Piet in Hintham is moeder Verstappen uiteindelijk naar Nuland teruggekeerd. Vrij snel daarna is Piet in Nuland herbegraven. De twee oudste kinderen - Marinus en Sjef - waren daarbij niet aanwezig. Zij waren enkele dagen eerder zwaar gewond geraakt bij een ongeval in Maliskamp. Tijdens het terugbrengen van een handkar naar Hintham waren ze aangereden door een militair voertuig. Uiteindelijk bleef moeder Verstappen alleen achter, met tien kinderen van één tot vijftien jaar.	6

Adriaan de Wit, 'Wel gestorven, niet vergeten' in: Spoorzoeker 4 (1999) 4-6

Adriaan de Wit, 'Wel gestorven, niet vergeten' in: Spoorzoeker 4 (1999) 4-6

n: vermelding in een voetnoot

Bossche Encyclopedie |